Maneschijn in Dankar

Zaterdag 12 juli

Vandaag vertrekken we naar het volgende dorpje, Dankar. We slapen vanavond bij een guesthouse bij een monastery (klooster). Nadat we onze spullen in het guesthouse hebben afgegooid gaan we een uur wandelen naar het Dhankar meer, ongeveer een uur bergop. Bergop wandelen is best lastig op zo'n hoogte! Elke 30 meter zijn we compleet buiten adem maar ik vind dat we het goed volhouden met de zon zo brandend op ons bolletje. Het meer is wel mooi, maar niet heel spectaculair, dus na kort wat foto's te hebben gemaakt lopen we weer terug. Onderweg leren we Tagpa wat Nederlandse zinnen, en hij spreekt het goed uit, hij heeft talent. Hij probeert ons ook wat Tibetaanse zinnen te leren maar daar hebben wij wat meer moeite mee (de regio hoorde tot 200 jaar geleden tot Tibet). Binnen een halfuurtje zijn we weer teruggelopen, Daan rent zowat terug, hij is bang te verbranden onder de Indiaanse zon. Bij de guesthouse eten we een lekkere lunch en lezen we een boekje, alweer met een fantastisch uitzicht (echt waar!). Om vier uur in de middag bezoeken we weer een monastery. Deze is tegen een klif aangebouwd, 1000 jaar oud, en brokkelt nu langzaam van de klif af. We krijgen een korte rondleiding van een monnik. Daan begint het al goed te begrijpen, hij kan beeltenissen onderscheiden..generaties, toekomst buddha, verleden buddha, hij weet zelfs sommige sekten. Ik vind het nog steeds hocus pocus.. Elke kamer in een klooster heeft verschillende beelden van belangrijke buddha's of leiders en er is ook altijd een stoel of bed voor de Dalai Lama. Elke god of buddha heeft ook nog eens verschillende verschijningsvormen. En het aantal daarvan ligt niet vast, de ene heeft 21 verschijningsvormen en de ander 7. Voor de deuren of poorten zijn altijd beelden van beschermers die de beelden van de belangrijke leiders en buddha moeten beschermen, die zien er altijd angstaanjagend uit. Tot zover mijn kennis, ik zit vol met vragen, maar Tagpa spreekt niet voldoende Engels om het uit te kunnen leggen. Er is ook een kamer met beeltenissen waar ik niet in mag, boys only. Ik voel me dan toch een beetje gediscrimineerd.. Daan mag zelfs in die kamer op de trommel slaan. Ik mag wel vanaf de drempel de kamer inkijken. Als ik me omdraai schrik ik me rot, er hangt een geit in de lucht, opgezet, en de strovulling puilt uit zn ogen. Ieuw! Na de rondleiding krijgen we thee aangeboden, die niet te zuipen is.. Kruidenthee met melk, ik gooi het snel achterin m'n keel. Daarna bezoeken we het fort bovenop de berg, meer dan wat afgebrokkelde wanden is het niet. Wel weer een mooi uitzicht. Dan weer op naar t hotel, even douchen en avondeten. Tijdens ons avondeten praten we nog wat met Tagpa, ons avondeten want Tagpa eet pas om half 10. Hij heeft een vrouw en drie kinderen die in een dorp heel hoog wonen. Hij ziet ze maar vier maanden per jaar, in de winter, als het -30 is en er geen toerist meer is. Het dorp is alleen per voet te bereiken. Zijn vrouw zorgt dus voor de kinderen, en werkt daarbij op het land. Ze oogst erwten en mout. In de winter maakt ze handwerkjes zoals sokken die in de zomer weer aan toeristen worden verkocht. Zijn lievelings vlees is Yak vlees, dat geeft je in de winter een warm gevoel zegt hij. Ik weet niet of het verlegenheid is, maar hij stelt weinig vragen aan ons dus vertellen ik en Daan iets over onze families. Nadat we ter afsluiting hebben afgesproken hoe laat we morgen weer vertrekken gaan we naar onze kamer. Het is weer een lekker strobed en een koude douche…Vlak voor het slapengaan kijken we nog even naar buiten, het is volle maan vandaag. Als we op het balkonnetje staan zien we de berg met de traditionele huisjes en het klooster fel verlicht door de maan, het is supermooi!