Paardje rijden en ansichtkaarten posten

Woensdag 16 juli

 Vandaag weer vroeg op, het is de laatste dag met onze gids Tagpa. Na het ontbijt die de man des huizes voor ons maakt, vertrekken we ter paard richting Comic village. Gelukkig zit dat paard wat beter dan die Yak! Helaas regent het een beetje en kunnen we daardoor de uitzichten om ons heen wat minder zien door de laaghangende bewolking. Toch is het een leuk ritje, al mogen we niet "los" rijden. Er loopt continue iemand voor het paard..Na een half uurtje zit ik helemaal lekker in het zadel en voelt het weer als vroeger! Ik vind het jammer als we na 2 uur weer van het paard af moeten en we weer met de auto verder gaan. Onderweg naar Comic village bezoeken we nog een tempel en krijgen we soep. De soep is een lokale "Spiti" soep, met spinazie en deegballen. Vooral die deegballen zijn maar moeilijk weg te krijgen, gatver, smaakt nergens naar. Ik ben niet zo heel erg fan van de lokale keuken. De meeste gerechten zijn zo ontzettend flauw van smaak. Na de soep mag Daan weer een deel van het klooster bezoeken waar ik niet in mag. Ik blijf achter en kijk naar twee spelende kinderen en aai de plaatselijke honden. Op een gegeven moment komen er een aantal ezels aangesjokt met backpacks op hun rug gebonden. Er is niemand om de backpacks eraf te halen dus de ezels dwalen ter plekke wat rond. Na een half uurtje komt Daan met Tagpa terug, hij heeft een hoop dingen gezien. Biddende monniken, monniken die instrumenten bespelen en last but not least een opgezette snowleopard. Jammer maar helaas dat ik niet mee mocht! We vervolgen onze weg naar Comic Village, daar gaan we een ansichtkaart posten vanaf het hoogste postkantoor ter wereld. Als we eenmaal voor het postkantoor staan komen we erachter dat we geen pen hebben om de kaart te beschrijven. Gelukkig woont de man die verantwoordelijk is voor het postkantoor tegenover het betreffende postkantoor. Tagpa schreeuwt wat naar boven waar een raam open staat, en daar komt iemand tevoorschijn die een pen naar ons gooit. Helaas doet de pen het niet, en omdat Tagpa blijkbaar geen zin heeft om nog een keer te vragen loopt hij terug naar boven naar de auto om een pen te halen. Ondertussen steekt de man zijn hoofd weer buiten het raam en maken wij duidelijk dat de pen  het niet doet. De man blijkt Engels te spreken, en zegt dat hij nog wel een pen heeft maar geen blauwe, en gooit een pen naar beneden die de kleur groen met glitters heeft. Terwijl we de kaarten schrijven kijken een paar bewoners van het dorpje mee (van 30 cm afstand). Ik hoop dat de kaarten aan gaan komen! Nu snel weer de auto in op weg naar Kaza, de hoofdstad van de Spiti vallei. Aangekomen in het hotel in Kaza bestellen we meteen wat lekkers. Nu kan het weer! Even geen curry, dhal, chai of chapathi's ! Ik bestel een pannenkoek met banaan en honing en Daan een biertje... heeeeeerlijk! Daarna wandelen we nog wat door het stadje en bezoeken we een hele mooie (nieuwe) tempel. We zijn blij dat we weer in de wat meer bewoonde wereld zijn. Al is er nog steeds geen telefoon of internet signaal en is het bed nog steeds gemaakt van stro,  we kunnen ons vanavond wel weer wassen met warm water en ik kan chocolade kopen! In de avond spreken we nog één keer met Sunil van Spiti Ecospheres. We hadden nog wel wat vragen over een aantal dingen die we onderweg hebben gezien. Hij probeert ons ook nog wat over de principes van het boeddhisme uit te leggen, ik denk dat ik het wel begrijp. Morgen gaan we langzaam aan weg uit de Spiti vallei, en zullen we nog een nachtje kamperen bij het Chandertal meer.