Amazonestad Iquitos
Blijf op de hoogte en volg Priscilla & Daniel
01 September 2012 | Peru, Iquitos
Gisteren hebben we kennis gemaakt met de 'translator', Alfredo die met ons meegaat, de Amazone in. Hij zal onze trip, vanaf morgen coördineren. Vandaag gaan we met Alfredo de 'Pilpintuwasi Butterfly Farm' bezoeken en naar het 'Manatee rescue center'. We vertrekken al vroeg met de motorcarro. Iquitos, de stad waar we nu verblijven, is de grootste stad ter wereld die niet bereikbaar is per weg. Alleen met de boot of met het vliegtuig kun je Iquitos bereiken. Daarom heeft de stad ook bijna geen auto's maar wel ontzettend veel motocarro's en na een dagje in de stad geef je zwart af. Het bezoek aan de Butterfly Farm was geweldig. We werden rondgeleid door de eigenaresse van de farm, die uit Oostenrijk komt. Ze is ooit begonnen met het fokken van vlinders, met de bedoeling om die te verkopen aan dierentuinen in Europa. Maar dat ging niet werken, door de Peruaanse bureaucratie lagen de poppen met de larven zolang bij de douane/grens dat de vlinders er al uitgekomen waren en ook al het leven hadden gegeven. Daarna is ze begonnen met het opvangen van dieren die door de Peruaanse politie in beslag zijn genomen bij mensen thuis. Daardoor is de 'Butterfly Farm' ook niet echt een 'Butterfly Farm' meer, maar meer een opvangcentrum. We kregen eerst een rondleiding door de vlindertuin, daarna langs de apen, de luiaard, de ocelot, de capibara, de neusbeer en als laatst de jaguar. Helaas mag zij van de Peruaanse overheid de dieren niet meer terugbrengen naar de natuur. Waarom weet ze niet, en ze heeft het een paar keer geprobeerd maar dan kreeg ze bij controle een boete. En omdat ze voor de verzorging van de beesten totaal afhankelijk is van giften kan ze zich dit niet veroorloven. Ook maakte ze ons duidelijk hoe belangrijk het is om geen souvenirs in Iquitos te kopen die bestandsdelen van dieren bevatten. Dat wist ik wel, maar over de oorbellen met papegaaiveren had ik nog niet zo gedacht... Wat naïef! Natuurlijk worden de veren niet in de jungle 'gevonden'. Ze schieten gewoon een paar papegaaien neer voor de veren. 'Als in de jungle iets doodgaat, is er binnen een dag niets meer van over, zelfs geen veren', verteld ze. Dan is het alweer tijd om te gaan, we willen vandaag ook nog de manatee's bekijken. We slaan het eten op de markt over, we willen niet ziek onze jungle trip doen morgen, en eten wat in het centrum van de stad. Ik had wel meer van het 'Manatee Rescue Center' verwacht, maar het was toch wel heel leuk. Er waren een aantal bakken met kleine (1 meter) manatee's, en een groot zwembad met drie wat grotere manatee's. Een jongen gaf ons de rondleiding en onze Alfredo vertaalde. De beesten staan op het punt van uitsterven.. Waren er vroeger grote groepen met manatee's, nu zwerven er nog maar een enkele rond in de rivieren van de Amazone. Het zijn eigenlijk zoetwater zeekoeien, en ze voeden zich met 21 soorten planten die op de rivierbodem groeien. Ze zien er ontzettend lief uit, met een dik groot hoofd met kraalogen en een grote spatel als staart. Voor wat geld mag ik ze wat rivierplantjes voeren. De toeristen voor mij hebben ze al de fles gegeven. Het zijn allemaal wezen, en in tegenstelling met de Butterfly Farm, mogen deze weesjes wel weer uitgezet worden in de natuur. Nadat ze helemaal volgroeid zijn (3 tot 4 meter) worden ze diep in de jungle weer uitgezet. Dan weer met de motocarro naar ons hotel. Morgen ons laatste avontuur, 5 dagen de Amazone in!